Ondanks de verplichte CE markering én het vrijwillige keurmerk BENOR blijken sommige kleinschalige waterzuiveringsinstallaties onvoldoende opgewassen tegen de taken waarvoor ze worden ingezet of worden ze foutief ingezet.
De resultaatsverbintenis die de Europese kaderrichtlijn water Vlaanderen oplegt wordt ondermeer hierdoor gehypothekeerd. De leefbaarheid en de gezondheid van onze leefomgeving blijven onder druk.
Het certificatiereglement VLAMINOR heeft de ambitie om op verschillende vlakken verder te gaan dan de wettelijke eisen en het BENOR-keurmerk.
In het kader van Vlaminor worden ad random steekproeven georganiseerd bij operationele waterzuiveringen. Deze steekproeven moeten aantonen dat de effluentkwaliteit zoals opgelegd door de milieureglementering bijna altijd wordt gehaald opdat het Vlaminor certificaat gehandhaafd zou kunnen blijven.
Wanneer deze WZI’s ook worden onderhouden door de certificaathouder of een door hem erkende onderhoudsdienst, kan men er van uit gaan dat aan alle bepalingen is voldaan opdat de eindgebruiker recht zou hebben op deze vrijstelling van de heffing op waterverontreiniging. Het is bijgevolg niet langer nodig dat de burgemeester, en bij uitbreiding de exploitanten van de WZI’s staalnamecampagnes organiseren voor de WZI’s met VLAMINOR-keurmerk om deze vrijstelling te bekomen. Het kan volstaan na te gaan of het Vlaminor-keurmerk is uitgereikt en of er bewijs is van deugdelijk onderhoud.